W trybie awaryjnym

Poprzedni sezon spędziłaś w lidze łotewskiej. To był dobry okres, czy można było coś jeszcze osiągnąć?
[break]
Jeżeli chodzi o moją drużynę, to nieszczęśliwie przegrałyśmy walkę o brązowy medal jednym koszem po dogrywce, więc pod tym względem pozostał niedosyt. Ogólnie jednak jestem bardzo zadowolona. Byłam podstawową zawodniczką, spędzałam na parkiecie sporo minut i myślę, że to wykorzystałam. Statystyki miałam dobre, ale też mój zespół wygrywał spotkania, choć nie był w gronie faworytów. Udało nam się wygrać wiele spotkań, więc zarówno dla mnie, jak i dla drużyny, to był dobry okres.

Liga łotewska jest bez wątpienia słabsza od polskiej. Co dał Ci wyjazd?
Przede wszystkim miałyśmy bardzo dobrego trenera. Serwował nam bardzo ciężkie, koszykarskie treningi rano i wieczorem. Na pewno dały mi dużo pożytku, a poza tym była okazja do spędzenia wielu minut na parkiecie. To najwięcej daje w każdej lidze, bez znaczenia, jak jest silna.

Do Torunia zostałaś ściągnięta nieco w trybie awaryjnym. Zgadza się?
Tak. Byłam już bliska wyjazdu do Czech, gdy pojawiła się bardzo dobra oferta z Torunia. Dlatego uznałam, że to dobre rozwiązanie. Jest nowa hala, nowe cele i mam nadzieję, że uda się do końca sezonu właściwie współpracować.

Twoja rola w drużynie będzie trochę niewdzięczna i zarazem trudna. Masz bowiem w założeniu zastąpić Weronikę Idczak. Obawiasz się tego?
Mam nadzieję, że sprostam wyzwaniu. Wiem, że Weronika jest lubiana w Toruniu. Gra tu chyba trzy sezony, sporo wznosiła do zespołu. Postaram się również być zawodniczką, która sporo wniesie do drużyny. Mam nadzieję, że trenerzy, działacze i kibice będą zadowoleni.

W lidze łotewskiej zdobywałaś dużo punktów, miałaś sporo przechwytów i asyst, ale również wiele strat. Z czego one wynikały?
Miałyśmy w drużynie mało doświadczone zawodniczki. Ja jestem przyzwyczajona do podań bez patrzenia na koleżankę z drużyny. Niestety, często zdarzało się, że piłka nie była łapana. Po drugie, sporo minut na parkiecie i większość zagrywek ustawianych pode mnie też wpływało na to, że trochę piłek traciłam. Mam nadzieję, że wszystkie te mankamenty będą coraz rzadziej występowały.

W Toruniu czasami przyjdzie Ci też rywalizować o miejsce na parkiecie z Amerykankami. Jesteś gotowa na walkę?
Oczywiście. Przecież jesteśmy ulepione z tej samej gliny.

Ciekawostki
Nowa rozgrywająca w kilku słowach o sobie
Urodziła się 5 lipca 1987 roku. Gra na pozycji rozgrywającej. Jest wychowanką Korony Kraków. Grała też w SMS-ie Łomianki, ROW-ie Rybnik, Wiśle Kraków, a w poprzednim sezonie wystąpiła w jednym meczu AZS-u Uniwersytet Rzeszowski, po czym przeniosła się do łotewskiej drużyny Ljepajas Papris

Podczas gry w Krakowie, w rozmowie z portalem WislaLive.pl przedstawiła kilka faktów. Oto one:

Twoje mocne i słabe strony? Moją mocną stroną jest na pewno to, że jestem pracowita i nigdy się nie poddaję. O słabych nie będę mówić, ponieważ mogą być jeszcze wykorzystane przeciwko mnie

Co lubisz robić w wolnym czasie? Spotykać się ze znajomymi, oglądać filmy, podróżować

Twoje hobby? Oprócz koszykówki to podróże, moda, dobre kino

Życiowe marzenie? Nie mogę zdradzić, bo się nie spełni:) ale jest ich wiele... uważam, że trzeba w życiu mieć marzenia, żeby móc dążyć do ich spełnienia

Ulubiona muzyka, film, książka, aktor, aktorka, wykonawca? Muzyka: R&B, film: „Miłość i koszykówka”, książka: „Brida” Paula Coehlo, aktor: Denzel Washington, aktorka: jest ich wiele, ale np. Meryl Streep, wykonawca: Beyonce